Chiny zakazały reklamowania luksusowych produktów przez państwowe kanały telewizyjne i stacje radiowe. Wprowadzenie tego rodzaju ograniczeń jest próbą zmniejszenia frustracji społecznej, której źródłem jest przepaść między biednymi a bogatymi obywatelami kraju. Brak promocji luksusowych towarów, które często są narzędziem korupcji, ma także ukrócić ten proceder.

Zdaniem Państwowego Urzędu Radia, Filmu i Telewizji, reklamy zachęcające do zakupu ekskluzywnych produktów promują niewłaściwe wartości i przyczyniają się do powstawania złych zachowań i nawyków społecznych. W związku z tym reklamy eleganckich zegarków lub złotych monet będą zakazane i wycofane z publicznych mediów. Restrykcje są tym bardziej dotkliwe dla sprzedawców luksusowych towarów, że wprowadzono je w okresie Chińskiego Nowego Roku, który podobnie do zachodnich Świąt Bożego Narodzenia, jest czasem obdarowywania najbliższych podarkami czy pieniędzmi. Po oświadczeniu Pekinu natychmiast spadła wartość akcji największych producentów produktów markowych, takich jak Burberry, LVMH, Richemont czy jednego z największych na świecie producentów biżuterii – Chow Tai Fook.

W 2012 roku Chiny przegoniły Japonię pod względem wielkości rynku luksusowych towarów, a według przewidywań firmy konsultingowej McKinsey & Company, do 2015 roku sprzedaż na chińskim rynku produktów ekskluzywnych miała stanowić jedną piątą światowej sprzedaży tego rodzaju towarów. Jej wartość szacowano na 27 miliardy dolarów, jednak zakaz wydany w Pekinie najprawdopodobniej stłumi rozwój tego rynku. Działania podjęte przez chińskie władze obejmują także oświadczenia nawołujące przedstawicieli władzy i wojska do nie prowadzenia nazbyt wystawnego stylu życia, który mógłby oddalić ich od zwykłych obywateli.

Na początku tego roku Chiński Urząd Statystyczny, pierwszy raz od dziesięciu lat, podał dane dotyczące wskaźnika Giniego, inaczej Wskaźnika Nierówności Społecznej, który ilustruje nierówności w dochodach społeczeństwa. Im wartość wskaźnika jest wyższa, tym większa nierówność między bogatymi a biednymi. Według oficjalnych informacji zaprezentowanych przez Pekin, wskaźnik ten kształtuje się na poziomie około 0,47. Równocześnie badania przeprowadzone w grudniu 2012 roku sugerują, że w 2010 roku wskaźnik Giniego wyniósł 0,61. Świadczy to o dużych rozbieżnościach społecznych, a działania na rzecz równości ograniczone do zakazu emisji reklam produktów luksusowych niewiele zmienią.